EBÛ BEKR SIDDÎK Radıyallâhu Anh

EBÛ BEKR SIDDÎK Radıyallâhu Anh

Peygamber’in sırdaşı, halifesi olan Sıddîk-i Ekber 573’te doğmuştur. Peygamber sallallâhu aleyhi ve sellem’in vefatı akabinde kendisine bîat edilmiştir.

Tirmizî’nin tahric ettiği Ebû Saîd el-Hudrî’den gelen hadiste Rasûl-u Muhterem onun hakkında şöyle buyurmuştur: مَا مِنْ نَبِىٍّ اِلاَّ وَلَهُ وَزِيرَانِ مِنْ اَهْلِ السَّمَاءِ وَوَزِيرَانِ مِنْ اَهْلِ الاَرْضِ فَاَمَّا وَزِيرَاىَ مِنْ اَهْلِ السَّمَاءِ فَجِبْرِيلُ وَمِيكَاءِيلُ وَاَمَّا وَزِيرَاىَ مِنْ اَهْلِ الاَرْضِ فَاَبُو بَكْرِ وَعُمَرُ “Gök ehlinden iki, yer ehlinden iki veziri olmaksızın hiç peygamber gönderilmemiştir. Benim de gök ehlinden vezirlerim, Cebrâil ve Mikâil’dir. Yer ehlinden vekillerim Ebû Bekr ve Ömer’dir.”

Onun hakkında birçok hadisler vârid olmuştur. Ehli Sünnetin ittifakıyla Ebû Bekr radıyallâhu anh, ashabın en büyüğüdür. Bu hususta Suyûtî’nin Tarih-ul-Hulefâ adlı eserini tavsiye ederim.

Özellikle İbnu Asâkir’in tahric ettiği Enes radıyallâhu anh’tan gelen bir hadiste Peygamber sallallâhu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur: حُبُّ اَبِى بَكْرٍ وَشُكْرُهُ وَاجِبٌ عَلى كُلِّ اُمَّتِى “Ebû Bekr’i sevmek ve ona şükranda bulunmak ümmetimin üzerinde vacibdir.”

Ashâb-ı Kiram hilafet, emîrlik, irşad ve kardeşlik bîatiyle ona bîat ettiler. Hazreti Zübeyr ve Hazreti Ali radıyallâhu anhumâ da ona bîat etmişlerdir.

İrşad ve rûhî terbiyede ayrıca Peygamber sallallâhu aleyhi ve sellem’den aldığı hilafeti, Hazreti Selmân-ı Pâk-i Fârisî radıyallâhu anh’a vererek Hicrî 13’te vefat etmiştir.